3. Co Q10 สารต้านอนุมูลอิสระนี้ พบในทุกๆเซลที่มีชีวิต และสำาคัญมากในกระบวนการสร้างพลังงานของเซล หากขาดไปเซลจะหยุดทำงานทันที เมื่ออายุมากขึ้นระดับของสารอาหารตัวนี้อาจลดลง สารอาหารตัวนี้มีคุณสมบัติหลายอย่างคล้ายคลึงกับวิตามินอี ช่วยเพิ่มพลังงานและเสริมการทำางานของหัวใจ นอกจากนี้ ยังอาจช่วยชะลอการพัฒนาของโรคพาร์กินสันได้ ผู้ที่มีปัญหา โรคหัวใจขาดเลือดมักพบว่า โค คิวเท็น มีประสิทธิภาพในการลดหรือบรรเทาการเจ็บหน้าอกกว่ายาแผนปัจจุบันที่ใช้อยู่ ผู้ที่ใช้ยาลดโคเลสเตอรอลในเลือดในกลุ่มสตาติน จะมีระดับของสารอาหารนี้ลดลง จึงควรได้รับเสริม เพื่อลดอุบัติการณ์ การเกิดโรคหัวใจเฉียบพลัน

การศึกษาแบบ randomised double blind placebocontrolled pilot trial ของ CoQ10 สำหรับผู้ป่วยหัวใจล้มเหลว 35 ราย ศึกษานาน 3 เดือน ผู้ที่ใช้ CoQ10 เท่านั้นที่มีอาการหัวใจล้มเหลวดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ในแง่ของระดับ ความเหนื่อย และระยะเวลาการออกกำลังกาย

Langsjoen PH, Langsjoen AM. Overview of the use of CoQ10 in cardiovascular disease. Biofactors. 1999;9(2-4):273-84.

CoQ10 เปลี่ยนแปลงอาการทางระบบหลอดเลือดหัวใจได้ ศักยภาพในการป้องกันโรคระบบหลอดเลือดหัวใจ คือ ยับยั้งออกซิเดชั่นของ LDL cholesterol ไม่ให้เกาะกับหลอดเลือด คงสภาพการทำงานของไมโตครอนเรีย และเซลให้เหมาะสมกับสภาวะเครียดทั้ง ภายในและภายนอก

ศึกษาผู้ป่วย 424 คน ใน 8 ปี (1985-1993) ที่เป็นโรคหัวใจหลอดเลือด ให้ CoQ10 75 – 600 mg/day (average 242 mg). ติดตามผลเฉลี่ย 17.8 เดือน พบว่าค่าความเหนื่อย NYHA ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ 58% ดีขึ้น 1 ขั้น 28% ดีขึ้น 2 ขั้น 1.2% ดีขึ้น 3 ขั้น

Usefulness of coenzyme Q10 in clinical cardiology: a long-term study. ตรวจ echocardiographic พบว่าการทำงานกล้ามเนื้อหัวใจดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ การกินยาโดยรวมลดลง ดังนี้ 43% หยุดยาได้ 1-3 ชนิด เพียง 6% ต้องการยาเพิ่มขึ้น 1 ชนิด ไม่พบภาวะแทรกซ้อนใดๆจากการกิน CoQ10 ยกเว้นรายเดียวที่มีอาการคลื่นไส้ชั่วคราว

4. Policosanol มีคุณสมบัติที่คล้ายคลึง กับยาลดโคเลสเตอรอลในเลือดกลุ่ม statin และยังมีส่วนช่วยในการเพิ่มระดับไขมันดี หรือ HDL ยังช่วยลดความเสี่ยงของการ เกิดการอุดตันของหลอดเลือด Policosanol เป็นสารสกัดจากน้ำตาลอ้อยที่อุดมด้วย long chain fatty acids มีผลในในการลดกระบวนการผลิตไขมันเลว LDL 23

รายงาน (placebo-controlled RCT’s) ที่ศึกษาผู้ป่วยคอเลสเตอรอลสูง พบว่าลด LDL อย่างมีนัยสำคัญ ผลต่อไขมันดี HDL พบว่า 15 ใน 23 รายงานพบว่า เพิ่ม HDL 8 รายงาน ไม่มีผล พบว่ามีประสิทธิภาพไม่แตกต่างกับยาลดไขมัน ในการลด LDL และไตรกลีเซอไรด์

รายงานแพทย์ครั้งใหญ่ในปี 2005 พบว่า (p < 0.0001 ทั้งหมด) ลดไตรกลีเซอไรด์ 16.2% ลด LDL 23.7% เพิ่ม HDL 10.6% มีผลแทรกซ้อนน้อยมาก และคล้ายกับยาหลอก

การศึกษาใน Cuba ในผู้ป่วย 27,879 ราย พบผลแทรกซ้อน 0.31% ได้แก่ ปัสสาวะบ่อย หิวบ่อย นอนไม่หลับ และปวดศีรษะ